Wardog y El Mundo
La cara de Violeta era un poema. Los ojos dos ruedas de autobús, la boca un parking. La expresión un «no me jodas». Las ganas, de salir corriendo. Los pétalos de papel aún revoloteaban por la habitación. Apagué el ventilador y le di la mano a la nueva. La pobre me miraba de medio lado y me sujetaba la mano con blandura. Era como darle la mano...
Este capítulo me ha costado mucho. No sé por qué exactamente. No encontraba las palabras, de ahí la tardanza. Aunque lo cierto es que no tengo mucho tiempo para escribir, los ratos que he podido ir sacando no han sido productivos porque me quedaba volando en círculos alrededor de lo que quería escribir para, al final, irme con las manos vacías. ...
Nuevo capítulo de Crisis: Cinco menos uno. Comos siempre, espero que os guste.
Cuando el cerezo comienza a perder su flor, es el protoBOFH quien acude a las empresas a recibir la llamada formación en centro de trabajo. Me consta que en algunas empresas a los practicantes los tratan como a equipamiento de oficina: hacen fotocopias, traen café, archivan, dan masajes en las corvas con tal de agradar y aprobar las prácticas...
Como siempre, lo podéis leer aquí http://crisis.mundowdg.com/index.php/2019/02/28/7-cobertura/. Si queréis. No es obligatorio. Todo esto es just for fun. Eso.
Sigo publicando en mi otro blog: Capítulo 3: Cinco Capítulo 4: Corre Espero que os guste
Bouw uw eigen nieuws-stroom
Klaar om het te proberen?
Start een 14-daagse proef, geen credit card nodig.